Take a photo of a barcode or cover
A review by vertellerpaul
Storytelling in 12 stappen by Mieke Bouma
3.0
Campbell light. Dit boek is prima geschikt voor wie snel en eenvoudig kennis wil maken met het gedachtegoed van Joseph Campbell. Als je meer wil weten over de reis van de held als middel om verhalen te analyseren of te maken zonder Campbells mooie, maar ingewikkelde boek te lezen, vind je in dit boek wat je weten wil. Als je Campbell al kent, geeft dit boek je een praktische uitwerking van zijn theorie met veel voorbeelden en ideeën.
Het idee van De Reis van de Held is voor van alles gebruikt en daarmee zijn we uit het oog verloren waarvoor Campbell zijn theorie bedoelde: mythische heldenverhalen. Zijn theorie is niet ontworpen om álle verhalen te verklaren en niet als blauwdruk voor psychische veranderingsprocessen. Bouma vertilt zich aan de materie als ze probeert de theorie op al die dingen tegelijk toe te passen. Ze maakt niet overal helemaal helder wat bepaalde fasen, zeker tegen het einde van de tweede akte, betekenen en hoe ze van elkaar verschillen. Bovendien legt ze erg de nadruk op de psychologische ontwikkeling van het karakter, maar verliest daarmee soms het verhaalverloop uit het oog.
Voeg nog daarbij dat haar voorbeelden soms ronduit verkeerd zijn, dat ze regelmatig klassieke mythologie foutief interpreteert én dat ze soms erg blijft hangen in verzonnen archetypische symboliek (water staat voor liefde, net als de draad van Ariadne, de Twin Towers zijn, net als de toren uit het tarotspel een symbool voor onontkoombare verandering).
Ze heeft een enorm vocabulaire, wat prettig is, maar wat er soms toe leidt dat ze vijf keer hetzelfde zegt in andere woorden, terwijl ze de schijn wekt nieuwe informatie te geven. Vooral de dramatische uitwerkingen van de verschillende fasen zijn vaak (veel) meer van (precies) hetzelfde. Haar zinsbouw is vaak uitstekend, maar soms ineens opvallend houterig of zelfs krom.
Alles bij elkaar een adequaat boek voor een bepaalde doelgroep. Kritische lezers hebben meer aan het werk van Campbell zelf.
Het idee van De Reis van de Held is voor van alles gebruikt en daarmee zijn we uit het oog verloren waarvoor Campbell zijn theorie bedoelde: mythische heldenverhalen. Zijn theorie is niet ontworpen om álle verhalen te verklaren en niet als blauwdruk voor psychische veranderingsprocessen. Bouma vertilt zich aan de materie als ze probeert de theorie op al die dingen tegelijk toe te passen. Ze maakt niet overal helemaal helder wat bepaalde fasen, zeker tegen het einde van de tweede akte, betekenen en hoe ze van elkaar verschillen. Bovendien legt ze erg de nadruk op de psychologische ontwikkeling van het karakter, maar verliest daarmee soms het verhaalverloop uit het oog.
Voeg nog daarbij dat haar voorbeelden soms ronduit verkeerd zijn, dat ze regelmatig klassieke mythologie foutief interpreteert én dat ze soms erg blijft hangen in verzonnen archetypische symboliek (water staat voor liefde, net als de draad van Ariadne, de Twin Towers zijn, net als de toren uit het tarotspel een symbool voor onontkoombare verandering).
Ze heeft een enorm vocabulaire, wat prettig is, maar wat er soms toe leidt dat ze vijf keer hetzelfde zegt in andere woorden, terwijl ze de schijn wekt nieuwe informatie te geven. Vooral de dramatische uitwerkingen van de verschillende fasen zijn vaak (veel) meer van (precies) hetzelfde. Haar zinsbouw is vaak uitstekend, maar soms ineens opvallend houterig of zelfs krom.
Alles bij elkaar een adequaat boek voor een bepaalde doelgroep. Kritische lezers hebben meer aan het werk van Campbell zelf.