Από τα βιβλία που δεν μπορώ να αποφασίσω τι βαθμό (αν έχουν καμιά αξία αυτά) να δώσω. Εύκολα, όμως, μπορώ να καταλάβω όποιον του δώσει 1 αστεράκι και όποιον του δώσει 5 και πιο εύκολα μπορώ να καταλάβω όποιον το παρατήσει.

Είναι ένα βιβλίο δύσκολο στην ανάγνωση αλλά όχι δυσνόητο. Για να διαβαστεί θέλει ρυθμό και χρόνο καθώς είναι ελάχιστα τα σημεία που προσφέρονται για διακοπή. Ο αναγνώστης κινδυνεύει να χαθεί μέσα στο δαίδαλο των ονομάτων, περιστατικών και τόπων. Αυτό γιατί ο συγγραφέας γράφει συνειρμικά θα έλεγα πιάνεται από ένα όνομα, μια λέξη και η αφήγηση παίρνει άλλες οδούς. Φυσικά, αυτό δικαιολογημένα συμβαίνει καθώς υποτίθεται ότι ακολουθούμε τις σκέψεις ενός ανθρώπου σε αϋπνία. Όμως, όσο επιμένεις, τόσο φανερώνεται η κεντρική ιστορία που χωρίς να είναι ιδιαίτερη δεν είναι και άσχημη. Παράλληλα έχεις αποκτήσει ένα σωρό γνώσεις για τον οριενταλισμό.

Αυτή είναι και η ουσία θα έλεγα του βιβλίου, η ενασχόληση και η αναζήτηση των Ευρωπαίων (πιο σωστά των δυτικοευρωπαίων) για την περίφημη Ανατολή. Εμείς λόγω των ιστορικών συγκυριών έχουμε μια διαφορετική άποψη για την Ανατολή και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που αποκόμισα από το βιβλίο. Έτσι λοιπόν από τις σελίδες παρελαύνει όλη η ιστορία και όλα τα πρόσωπα που ασχολήθηκαν με την Ανατολή άλλος πιο προσγειωμένα άλλος πιο εξιδανικευμένα. Μεγάλο βάρος πέφτει στη μουσική καθώς ο κεντρικός ήρωας είναι μουσικολόγος και αρκετά από τα μουσικά κείμενα που αναφέρει έχουν ενδιαφέρον (ανάγνωση μετά μουσικής, γιατί όχι;).

Δεν μπορώ να πω συμβατικά αν μου άρεσε ή όχι. Σίγουρα με κούρασε, υπήρχαν σημεία αχρείαστα φλύαρα αλλά και σημεία πολύ μεστά, σημεία που η ιστορία έκανε κοιλιά και άλλα που σε κρατούσε σε αγωνία. Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι πιάνει σε πολύ καλό βαθμό τον τρόπο σκέψης και την ατμόσφαιρα των εποχών που περιγράφει και ότι σίγουρα αποκόμισα κάποια πράγματα από αυτό.