Αν και έχω διαβάσει το βιβλίο πάνω από ένα μήνα τώρα, ακόμα δε μπορώ να σας πω τι ακριβώς δε μου κόλλησε σε αυτή την ιστορία. Παρότι μου άρεσαν αρκετά από τα θέματα που θίγονται κατά τη διάρκειά της και το πως εξελίσσονται οι δύο πρωταγωνιστές, σαν σύνολο η ιστορία μου πέρασε σχεδόν αδιάφορη. Ίσως έφταιξε η γραφή της συγγραφέως, ίσως το audiobook, ίσως ότι δεν ένιωσα τη χημεία των πρωταγωνιστών. Ένιωσα ότι κάποια θέματα έκαναν κύκλους και ήταν επαναληπτικά χωρίς λόγο. 

Βρήκα και τους δύο πρωταγωνιστές συμπαθητικούς και έχουν και οι δύο ικανοποιητική εξέλιξη σαν χαρακτήρες, αλλά δεν ένιωσα ότι είχαν ιδιαίτερη χημεία μεταξύ τους. Για μένα, το love story τους ήταν το πιο αδιάφορο κομμάτι της ιστορίας. 

Η σχέση του Ollie με την οικογένειά του και ιδιαίτερα με τη θεία του μου άρεσε πολύ περισσότερο. Αν και έφηβος που θέλει να ζήσει τη ζωή του, ο Ollie έχει αίσθηση ευθύνης και κατανοεί πότε η οικογένειά του τον χρειάζεται, καταφέρνοντας να βρει μια καλή ισορροπία μεταξύ των αναγκών της οικογένειας και των δικών του. 

Οι φιλικές σχέσεις του Ollie είναι επίσης πιο εξισορροπημένες, από ένα σημείο και έπειτα, με τη Lara να εξελίσσεται σε ένα πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρα.