Scan barcode
A review by marik0n
The House Across the Lake by Riley Sager
1.5
This is a spoiler free review.
Βιβλιοκριτική στα ελληνικά ⬇️ 🇬🇷
When I picked up this book and started getting into it, I was very confident that it would be a five-star read. So, what happened, and it ended up being a two-star read, you may ask.
Everything was actually fine until the paranormal came literally out of nowhere and completely changed the vibe of the whole book. The first half of the book is giving The Woman in the Window vibes, which I liked, but I really didn’t see the plot twist coming, mostly because it didn’t really make sense. The female main character feels guilty about something that happened but doesn’t want to do anything about it because she wants to protect her life and reputation. Meanwhile, she drinks herself (almost) to death and literally ruins her life because she can’t live with the guilt. I mean, it doesn’t really make sense.
I get this feeling that the writer was hyper-focused on squeezing in as many plot twists and red herrings as possible, forgetting about the possibility that this might ruin the book, which is pretty much what happened. I don’t necessarily regret reading it, since it had me hooked, but the whole paranormal thing and the ending really spoiled it for me.
🇬🇷 🇬🇷
Όταν ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο, ήμουν αρκετά σίγουρη ότι θα του έδινα πέντε αστεράκια. Συνεπώς, πώς καταλήξαμε στα δύο;
Όλα ήταν μια χαρά, μέχρι που έσκασε το παραφυσικό από το πουθενά και άλλαξε το vibe όλου του βιβλίου. Το πρώτο μισό μοιάζει με το Η γυναίκα στο παράθυρο που μου άρεσε, αλλά δεν είδα καθόλου το plot twist να έρχεται, κυρίως γιατί δεν έβγαζε νόημα. Η πρωταγωνίστρια νιώθει ένοχη σχετικά με κάτι που συνέβη, αλλά δεν θέλει να κάνει τίποτα σχετικά με αυτό, καθώς θέλει να προστατέψει την ζωή και την φήμη της. Στην ίδια ώρα πίνει οριακά μέχρι θανάτου και κυριολεκτικά καταστρέφει την ζωή και την ζωή της γιατί δεν μπορεί να ζήσει με την ενοχή. Δεν βγάζει νόημα.
Έχω την αίσθηση ότι ο συγγραφέας παρά ήταν συγκεντρωμένος στο να χωρέσει όσα περισσότερα plot twist και red herrings μπορούσε, ξεχνώντας ότι αυτό μπορεί να καταστρέψει το βιβλίο, κάτι το οποίο έγινε. Δεν μετανιώνω απαραίτητα το ότι το διάβασα γιατί είχα σκαλώσει, αλλά όλο αυτό το παραφυσικό και το τέλος μου το χάλασαν πάρα πολύ.
Βιβλιοκριτική στα ελληνικά ⬇️ 🇬🇷
When I picked up this book and started getting into it, I was very confident that it would be a five-star read. So, what happened, and it ended up being a two-star read, you may ask.
Everything was actually fine until the paranormal came literally out of nowhere and completely changed the vibe of the whole book. The first half of the book is giving The Woman in the Window vibes, which I liked, but I really didn’t see the plot twist coming, mostly because it didn’t really make sense. The female main character feels guilty about something that happened but doesn’t want to do anything about it because she wants to protect her life and reputation. Meanwhile, she drinks herself (almost) to death and literally ruins her life because she can’t live with the guilt. I mean, it doesn’t really make sense.
I get this feeling that the writer was hyper-focused on squeezing in as many plot twists and red herrings as possible, forgetting about the possibility that this might ruin the book, which is pretty much what happened. I don’t necessarily regret reading it, since it had me hooked, but the whole paranormal thing and the ending really spoiled it for me.
🇬🇷 🇬🇷
Όταν ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο, ήμουν αρκετά σίγουρη ότι θα του έδινα πέντε αστεράκια. Συνεπώς, πώς καταλήξαμε στα δύο;
Όλα ήταν μια χαρά, μέχρι που έσκασε το παραφυσικό από το πουθενά και άλλαξε το vibe όλου του βιβλίου. Το πρώτο μισό μοιάζει με το Η γυναίκα στο παράθυρο που μου άρεσε, αλλά δεν είδα καθόλου το plot twist να έρχεται, κυρίως γιατί δεν έβγαζε νόημα. Η πρωταγωνίστρια νιώθει ένοχη σχετικά με κάτι που συνέβη, αλλά δεν θέλει να κάνει τίποτα σχετικά με αυτό, καθώς θέλει να προστατέψει την ζωή και την φήμη της. Στην ίδια ώρα πίνει οριακά μέχρι θανάτου και κυριολεκτικά καταστρέφει την ζωή και την ζωή της γιατί δεν μπορεί να ζήσει με την ενοχή. Δεν βγάζει νόημα.
Έχω την αίσθηση ότι ο συγγραφέας παρά ήταν συγκεντρωμένος στο να χωρέσει όσα περισσότερα plot twist και red herrings μπορούσε, ξεχνώντας ότι αυτό μπορεί να καταστρέψει το βιβλίο, κάτι το οποίο έγινε. Δεν μετανιώνω απαραίτητα το ότι το διάβασα γιατί είχα σκαλώσει, αλλά όλο αυτό το παραφυσικό και το τέλος μου το χάλασαν πάρα πολύ.