Muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś więcej. Tych emocji, które poczułam przy pierwszym tomie. Druga część jest dobra ale nie tak wspaniała. Wiele razy główna bohaterka potrafiła irytować swoim zachowaniem i nawet jak próbowałam ją zrozumieć, czasami mnie przytłaczała. Historia była ciekawa, zwłaszcza postacie drugoplanowe, były barwne i ciekawe. Niestety ucinam jedną gwiazdkę też przez końcówkę. Przez kilka ostatnich rozdziałów tyle się działo, że nagle straciłam rytm... Czułam, że ostatnie momenty były wrzucone za bardzo na hura, bo autorka nie chciała zrezygnować z pomysłów.