Zapewne nie jestem wymarzoną czytelniczką tej książki, bo nie poruszam się po historii Polski na tyle sprawnie, żeby zawsze ocenić, jak bardzo nieprzezroczysty jest wywód autora i żeby się z nim pokłócić, ale czytało mi się to świetnie i z dużą łatwością przyjmowałam tę szeroką, wytrwale kontekstualizującą zdarzenia perspektywę. Z radością partnerowałam autorowi w nieustannym demitologizowaniu polskiej historii, obalaniem tez tak utartych, że przestały być tezami, z satysfakcją godziłam się z tym, że wcale nie jesteśmy (ale jacy my?) tacy wyjątkowi.
Spodziewałam się, że będę tę książkę czytać przez kilka miesięcy, tymczasem niemal codziennie miałam ochotę przeczytać rozdział czy dwa, a potem od razu dzieliłam się z otaczającymi mnie ludźmi tym, co wyczytałam. To jest po prostu fajny tekst, nie mam narzędzi, żeby powiedzieć to lepiej :)