Scan barcode
A review by dittesque
Elisabeths dochter by Marianne Fredriksson
2.0
23-09-2021 inmiddels een stuk minder onder de indruk dan tien jaar geleden, vooral doordat de schrijfstijl van Fredriksson (en/of de vertaling) niet echt meer van deze tijd is, met nogal wat cringy stereotyperingen, maar toch weer met plezier gelezen.
Overigens grappig dat Fredriksson naar mijn idee echt als een feministische schrijfster gezien werd; haar vrouwbeeld komt op mij echt enorm seksistisch over.
15-11-2011 Wéér herlezen, wéér prachtig. Dit blijft één van mijn lievelings citaten:
“Ik weet dat de psychologie ons modellen kan geven. Daardoor kun je leren verbanden te begrijpen en patronen te zien. En dat helpt, zeker. Maar het meeste zullen we toch nooit kunnen begrijpen. Het leven is zo paradoxaal. Wat er met ons gebeurt en hoe we daarmee omgaan, het verdriet en de dood, de blijdschap en de liefde. Geen kennis in de wereld kan jouw eenzaamheid genezen of jou bevrijden van je grootste angst”
21-02-2010 Ik heb dit boek al verschillende keren gelezen, maar het blijft prachtig. Het verhaal maakt indruk om het thema (mishandeling, moederschap), maar daarnaast komen er ook diverse visies op het leven aan bod die het verhaal meer diepgang geven. Hierdoor is het meer dan een dramatisch, aangrijpend verhaal. De manier waarop Frederiksson duidelijk maakt hoe alle personages - hoe alle mensen - elkaar beïnvloeden, zowel positief als negatief, en hoe ze dit in het boek een positieve, praktische uitwerking geeft door haar personages door gedeelde ervaringen dichter bij elkaar te laten komen is erg ontroerend.
Overigens grappig dat Fredriksson naar mijn idee echt als een feministische schrijfster gezien werd; haar vrouwbeeld komt op mij echt enorm seksistisch over.
15-11-2011 Wéér herlezen, wéér prachtig. Dit blijft één van mijn lievelings citaten:
“Ik weet dat de psychologie ons modellen kan geven. Daardoor kun je leren verbanden te begrijpen en patronen te zien. En dat helpt, zeker. Maar het meeste zullen we toch nooit kunnen begrijpen. Het leven is zo paradoxaal. Wat er met ons gebeurt en hoe we daarmee omgaan, het verdriet en de dood, de blijdschap en de liefde. Geen kennis in de wereld kan jouw eenzaamheid genezen of jou bevrijden van je grootste angst”
21-02-2010 Ik heb dit boek al verschillende keren gelezen, maar het blijft prachtig. Het verhaal maakt indruk om het thema (mishandeling, moederschap), maar daarnaast komen er ook diverse visies op het leven aan bod die het verhaal meer diepgang geven. Hierdoor is het meer dan een dramatisch, aangrijpend verhaal. De manier waarop Frederiksson duidelijk maakt hoe alle personages - hoe alle mensen - elkaar beïnvloeden, zowel positief als negatief, en hoe ze dit in het boek een positieve, praktische uitwerking geeft door haar personages door gedeelde ervaringen dichter bij elkaar te laten komen is erg ontroerend.