lekka książka ale osoba, która stała za jej słowami w głowie miała ciężkość. nie czuć tego tak bardzo jak w jej ostatnim dziele. widzimy tu drogę do szklanego klosza, dni, minuty i obrazy które autorka widziała malują sie nam przed oczami. istotna pozycja dla każdego miłośnika Sylvii by zrozumieć jej geniusz, który wygasł przedwcześnie. wiele stron zakleiłam karteczkami, wiele cytatów utkwiło mi w pamięci na długo