Δεν είχα ξαναδιαβάσει μεταφρασμένη ποίηση και τον εν λόγω κύριο δεν τον ήξερα. Μου άρεσε ο τίτλος όμως και σκέφτηκα γιατί όχι, ας το δοκιμάσω.
Στην αρχή μου κακοφαίνονταν λίγο....σκεφτόμουν ότι οι λέξεις στο πρωτότυπο μάλλον ακούγονται αλλιώς και πόσο κοντά στο αρχικό κείμενο να είναι άραγε και άλλα παρόμοια........μετά όμως είπα στον εαυτό μου ότι αυτό που διαβάζω δεν είναι μια ποιητική συλλογή του Raymond Carver αλλά μια ποιητική συλλογή του Raymond Carver μεταφρασμένη από τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο, που είναι διαφορετικό αλλά όχι απαραίτητα κακό και έτσι έπαψε να με ενοχλεί.
Τώρα, αυτό που διάβασα μου άρεσε! Κάποια ποιήματα μάλιστα μου άρεσαν πάρα πολύ!
Θα τον ξαναψάξω τον Raymond Carver και με τα πεζά του αλλά και στο πρωτότυπο.



ΕΥΤΥΧΙΑ

Τόσο νωρίς που έξω είναι ακόμη σκοτεινά.
Στέκω μπρος στο παράθυρο μ' έναν καφέ
και το συνηθισμένο πρωινό μπέρδεμα
που περνιέται για σκέψεις.
Τότε βλέπω εκείνο τ' αγόρι και τον φίλο του
ν' ανεβαίνουν τον δρόμο
για να μοιράσουν τις εφημερίδες.
Φοράνε καπέλα και πουλόβερ
και το ένα αγόρι έχει μια τσάντα στον ώμο του.
Είναι τόσο ευτυχισμένα
που ούτε καν μιλάνε μεταξύ τους, τούτα τ' αγόρια.
Φαντάζομαι πώς, αν μπορούσαν,
θα κρατιόντουσαν απ' το χέρι.
Είναι νωρίς το πρωί,
κι είναι μαζί σ' αυτή τη δουλειά.
Πλησιάζουν, αργά-αργά.
Ο ουρανός όσο πάει και φωτίζεται,
παρόλο που το φεγγάρι ακόμη κρέμεται χλωμό πάνω από
τα νερά.
Είναι τόση η ομορφιά που για μια στιγμή
ο θάνατος και η φιλοδοξία, ακόμη κι η αγάπη,
μένουν έξω από αυτό.
Η ευτυχία. Έρχεται
όταν δεν την περιμένεις. Και ξεπερνάει, στ' αλήθεια,
κάθε πρωινή κουβέντα που μπορεί να πούμε γι' αυτήν.