Het is een beetje vreemd om twaalf jaar na dato artikelen te lezen die worden gebracht als “cutting edge science”. Dit is uiteraard geen boek met een lange houdbaarheid. Toch was veel ervan nog altijd prima leesbaar.
De artikelen liepen wat mij betreft uiteen van onbegrijpelijk (Donkere Energie), via oninteressant (Wetenschapsspecialisatie) en overbekend (Spiegelneuronen) tot boeiend (Breintijd), bruikbaar (Verbeeldingskracht) en uiteindelijk briljant (Taal en denken). Het ene artikel leest wat lekkerder (Sociale Brein) dan het andere (Virussen). Nu eens lees je een hoop doem en ellende (Noordelijker wonen), dan weer prettige positiviteit (Interactie). De meeste wetenschapsgebieden zijn links- of rechtsom wel vertegenwoordigd, soms met een pleidooi, dan weer met een overzicht over het gebied of juist met een heel specialistisch stukje theorie.
De vertaling uit het Engels is matig, waardoor de zinnen soms houterig lopen en de taal nu eens hoogdravend is en vol jargon zit en dan weer klinkt als een soort gekunstelde spreektaal.
Kortom: de positieve aspecten overheersen, genoeg verrassingen en nieuwe (twaalf jaar oude) inzichten, overzichtelijk en toegankelijk genoeg opgeschreven: drie sterren.