Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί κατά τη διάρκεια καλοκαιρινού μεσημεριού. Θα το χαρακτήριζα ποιητικό ως πρός την πλοκή και τούς χαρακτήρες και σίγουρα θα αρέσει σε ένα ευρύ κοινό καθώς η μαθηματική ιστορία απλά υπάρχει, απόλυτα φυσικά χωρίς σύμβολα και ορισμούς, ακριβώς όπως και στη ζωή όπου τα μαθηματικά απλά υπάρχουν χωρίς να τα σκεφτόμαστε (οι μαθητές θα με θεωρούν τρελό αλλά την ομορφιά των μαθηματικών και της επιστήμης γενικότερα μόνο εκτός εκπαιδευτικού συστήματος μπορείς να τα βιώσεις— εκτός από τούς λίγους τυχερούς που έχουν καθηγητές όπως ο συγγραφέας) .