Είχα πολύ καιρό να διαβάσω βιβλίο που να με κάνει να χάσω την αίσθηση του χρόνου σε τέτοιο βαθμό, να με απορροφήσει τόσο πολύ, να μην θέλω να σηκώσω το κεφάλι μου. Το άνοιξα μια φορά και το έκλεισα μια όταν έφτασα στο τέλος. Είναι το πρώτο βιβλίο του Bolaño που διαβάζω και η αλήθεια είναι ότι το διάλεξα λίγο στην τύχη, επειδή έτσι, ήθελα να διαβάσω κάτι δικό του και μου άρεσε ο τίτλος του συγκεκριμένου και το πήρα. Μου άρεσε η γραφή, η ροή του, η ατμόσφαιρά του, η αίσθηση του, το τέλος του που δεν ήταν τέλος.........χαίρομαι που δεν ήξερα τι θα διάβαζα, δεν το είχα ψάξει καθόλου. Μου άρεσε πολύ και σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλα δικά του.