کتاب کوتاه، سریع و خوش‌خوانی بود که توی کمتر از دو ساعت تمومش کردم. بدون اینکه بدونم کتاب راجع به چیه شروعش کردم و خوشحالم که چیزی راجع بهش نمیدونستم. راوی رفته رفته غیرقابل‌اعتمادتر میشه و پیدا کردن حقیقت سخت‌تر. تا حالا فقط دو کتاب با محوریت آلزایمر خوندم که هر دوتاشون جوری که انتظارشو نداشتم احساساتی‌م کردن: این کتاب و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می‌شود. گر چه این دو کتاب خیلی با هم متفاوتن اما احساس مشابهی میدن.