ayla_derammelaere's reviews
130 reviews

Voor mij gaat het boek deels over de Inquisitie maar grotendeels over de ontwikkeling van Spanje en vooral hoe Spanje zo'n Christelijke invloed op de wereld kreeg.
Ik heb met een andere bril leren kijken naar de Inquisitie en heb heel veel geleerd (waaronder met een opener geest naar de geschiedenis kijken, al dacht ik dat ik dat al deed). Hieronder volgen enkele citaten uit het boek, al dan niet met eigen bemerkingen.

"Its instant principle that the life of the spirit and of the afterworld was superior to the there and now, to material life on earth, is one that the modern world does not share, no matter how devout some present-day christians may be. The rupture of this principle and its replacement by belief in the worth of the individual and of an active life not necessarily focussed on God is, in fact, what created the modern world and ended the Middle Ages." - Barbara Tuchman
->  ik ga akkoord met deze stelling : we kunnen proberen om ons voor te stellen hoe het leven in die tijd geweest moet zijn maar ik denk niet dat we daar ooit toe in staat zullen zijn : hongersnood, zware arbeid, geen elektriciteit, geen verwarming, slechte hygiene, kindersterfte, armoede, grote klassenverschillen, geen (weinig) kennis over ziekte en natuurverschijnselen, nauwelijks kennis over de wereld,... een wereld vol vragen waar bijna het enige antwoord 'God' kon zijn om niet waanzinnig te worden in al die chaos...

" 1 van de problemen die de vereenzelviging van Torquemada met de Inquisitie hebben gecreëerd, is het over 1 kam scheren van plusminus drieënhalve eeuw geschiedenis. Het spreekt vanzelf dat de Inquisitie die Torquemada mede grondvestte niet dezelfde is als die Llorente mede afschafte. De redenen die in de 2e helft van de 15e eeuw aanleiding gaven tot de oprichting van het zogenaamde Heilige Officie, behoorden in de 18e eeuw tot een lang vervlogen verleden. De Inquisitie was in de tussenliggende eeuwen meegegaan met de veranderende omstandigheden. De inquisiteurs uit de tijd van de Spaanse Bourbons leken even weinig op de inquisiteurs uit de tijd van de Katholieke Vorsten als de vervolgden uit de periode van de Verlichting leken op de vervolgden uit de periode waarin de Spaanse monarchie ontstond." - Robert Lemm
->  we staan hier inderdaad niet vaak bij stil : 'de Spaanse Inquisitie' is een begrip geworden waar heel veel 'ideeën' onder vallen zonder dat we ons de vraag stellen hoe de wereld en de noden in de overkoepelden eeuwen is veranderd en wat voor effect dat heeft gehad op de Inquisitie als instituut

"Filips II had grote bewondering voor de werken van de religieuze schrijvers. Uit z'n levensverhaal is bekend hoezeer hij zelf tot inkeer, gebed en zelfverloochening geneigd was. Hoe absoluut deze Spaanse vorst naar latere westerse maatstaven ook is voorgesteld, zelf heeft hij altijd de betrekkelijkheid van z'n koningschap beseft en zich louter een instrument van God gevoeld ; nooit God zelf... Je zou Filips de laatstr representant kunnen noemen van de 'theocratische monarchie'... Een eeuw later, als het machtscentrum zich naar Frankrijk heeft verplaatst, is dat samengaan van aards naar eeuwig verdwenen. De Franse monarchie is nog wel christelijk in naam, maar de zonnekoning is niet meer geloofwaardig als middelaar tussen het hogere en het lage." - Robert Lemm

"Het 'idee' van inquisitie, als bescherming van wat als rechtgeaard godsdienstig moet worden beschouwd, bestond ook voor joden en mohammedanen." - Robert Lemm
->  bijna elke geloof heeft z'n 'heilige oorlog', het verbannen en/of veroordelen van andergelovigen, het vervolgen van andersgelovigen,...

"Juist door de grootschalige bekeringen raakte het christendom op het Iberische schiereiland met jodendom en islam besmet, evenals omgekeerd trouwens jodendom en islam met christendom besmet raakten. Toen evenwel het christendom de overhand kreeg en Spanje door het huwelijk van Castilië en Aragon een politieke eenheid werd, liet de Inquisitie zich gelden. Niet meer als kerkelijk instituut, zoals voorheen in voornamelijk Italië en Frankrijk, maar als staatsinstituut. De Spaanse Inquisitie was een nieuw fenomeen." - Robert Lemm
->  waar vroeger de inquisitie zich enkel met geloofsafvalligen bezig mocht en kon houden, mocht de Inquisitie zich met elk 'soort' afvallige bezighouden : staat en kerk waren 1 geworden waardoor Inquisiteurs veel meer macht kregen

"De Spaanse vorsten hielden de droom van het gotische Spanje levend, waaraan de Moren in 711 een eind hadden gemaakt. Sindsdien beschouwde iedere vorst het als een 'heilige plicht' om z'n steentje aan de 'terugverovering' of Reconquista bij te dragen... Koningin Isabel van Castilië en koning Fernando van Aragon, die van Spanje een eenheid maakten, zouden de Reconquista voltooien in 1492... De staatkundige eenwording hield nog geen godsdienstige eenwording in. Om ook die laatste eenwording tot stand te brengen werd ten slotte de Spaanse Inquisitie opgericht... Het christendom, van origine geen militante godsdienst, had in confrontatie met de Arabische jihad het wapen van de 'heilige oorlog' overgenomen." - Robert Lemm
->  houdt dit in dat het christendom tot voor dat moment, geen anders-gelovigen vervolgde ?

"Met Nicolao Eymeric en Alfonso de la Espina maakt de overredingskracht plaats voor dwang, het winnen van zielen wijkt voor het betomen van gewonnen zielen, en daarbij wordt het te hulp roepen van de 'wereldlijke arm' niet meer geschuwd. Het 'geloof', eens een 'genade', wordt 'ideologie' ; het doopwater verplicht tot het in acht nemen van 'christelijk gedrag'." - Robert Lemm

"Aantasting van de christelijke ideologie werd als een groter kwaad opgevat dan bv diefstal of moord... In het geval van 'ketterij' werd het geweten zelf, het collectieve geweten van de samenleving, aangetast. Maar de overtreding was soms alleen evident voor de kenner, of de theologisch geschoolde, terwijl de overtreder vaak schuld bleef ontkennen. In dat laatste geval meende de Inquisitie de samenleving te moeten beschermen door de delinquent te isoleren.. en desnoods te verbranden. Ze ging daarbij van het principe uit dat het minder erg was iemands lichaam te doden dan de zielen van anderen in gevaar te brengen... Het enige 'probleem' waar de Kerk mee zat was dat onschuldigen konden worden terechtgesteld. Maar in dat geval suste de Inquisiteur z'n geweten met een beroep op de 'eeuwigheid'. Wie onschuldig was mocht onder marteling niet, om de pijn te vermijden, toegeven wat hij niet had gedaan. Dat zulks toch gebeurde, spreekt vanzelf. Maar dan vond de Inquisitie dat het slachtoffer z'n beulen maar moest vergeven. En dat leidt tot de onvermijdelijke conclusie dat de Kerk, eens een verzameling van martelaren, zelf martelaren kon maken." - Robert Lemm

"De Inquisitie die Nicolao Eymeric (2e helft 14e eeuw) diende, was de zogenaamde 'kerkelijke', ook wel de 'oude' of 'middeleeuwse' inquisitie genoemd. De inquisiteur ressorteerde onder de bisschoppelijke hiërarchie en de uiteindelijke verantwoordelijkheid berustte bij de Heilige Stoel te Rome.... het initiatief ging bij de 'oude inquisitie' steeds van de Kerk uit. Pas met Torquemada en de Spaanse of 'moderne Inquisitie' nam de Staat het initiatief... Ten tijde van Eymerick ging de Inquisitie als volgt te werk : in samenwerking met de bisschop van een bepaald diocees liet de inquisiteur in de kerken het gelovige volk oproepen om 'verdachte christenen' aan te geven -> tegenover de verdachte diende de inquisiteur zich vaag uit te laten ten einde te voorkomen dat daardoor de aangever bekend zou worden ; wat waren strafbare feiten : die betroffen de aantasting van het Geloof in de meest uitgebreide en uiterlijke zin, van dogma's tot en met de vasten-praktijken en eetgewoontes (vloekers, heksen, duivelaanroepers, astrologen, alchemisten, sodomieten, bedrijvers van bestialiteit, geëxcommuniceerden, afgodendienaars, weigeraars van sacramenten, afvalligen, overlopers naar jodendom en islam, beschermers van ketters) -> verdachten die niet toegaven, werden in hechtenis genomen en konden tijdens hun opsluiting worden bespioneerd en 'uitgehoord' door zogenaamde medeverdachten -> wie z'n schuld toegaf kreeg vergiffenis maar wie na vrijspraak opnieuw in ketterij verviel, gold als een 'relapso' en werd zwaarder gestraft, eventueel aan de wereldlijke arm overgedragen ; zolang het eindoordeel niet vaststond, kon men in beroep gaan bij de paus. -> wie vluchtte, werd zonder meer voor schuldig gehouden en kon bij verstek worden veroordeeld, eventueel worden verbrand 'in beeltenis' -> de brandstapel viel alleen die ketters ten deel die hardnekkig aan hun dwalingen vasthielden nadat de schuld was bewezen en toegegeven " - Robert Lemm

"De oprichting van de Spaanse Inquisitie was een initiatief van gedreven monniken dat uitmondde in een verzoek aan de Kroon, die vervolgens om toestemming vroeg in Rome... De Heilige Vader geloofde dat de Spaanse Kerk bedreigd werd door een te groot aantal 'malos cristianos' (= schijnchristenen die hun oude joodse bijgeloof en verdorven gebruiken niet los konden laten). Doordat die schijnchristenen tot in de hoogste regionen van het koninkrijk waren doorgedrongen, was een aparte aanpak wenselijk. Maar de 'inquisitie' waarom de Spaanse Vorsten vroegen bracht voor Rome een groot dilemma met zich mee... Kon Rome 'geloofszaken', hoe Spaans gekleurd ook, zomaar aan de 'wereldlijke arm' overlaten ?" - Robert Lemm 
->  ik vraag me af als de Kerk vooral bang was om hun macht te verliezen door niet-kerk mensen de taak van de Kerk over te laten nemen (en dus de Kerk overbodig te maken) of als de Kerk oprecht geloofde dat enkel 'mannen van God' hiertoe in staat waren

"... nog datzelfde jaar (=1482) komt er een compromis : benoeming van 7 inquisiteurs ter vervanging van de eerste 2... De paus bedingt dat men beschuldigde conversos het recht geeft om in Rome in hoger beroep te gaan. Bovendien wil hij dat de 'ordinarios' of 'kerkelijke' inquisiteurs de macht behouden om 'berouwvolle zondaars' met de Kerk te verzoenen... bij de aanvang van de oorlog tegen Granada, behaalt de Kroon 2 'overwinningen' : de vestiging van de Inquisitie op het Spaanse schiereiland Sicilië en de vestiging van een hof van appel te Sevilla, onder supervisie van aartsbisschop Inigo Manrique. Hiermee vervalt Rome als mogelijkheid om in hoger beroep te gaan... Het prestige van het militante koningspaar als schild van de christenheid tegen de islam liet de verslapte Heilige Vader weinig ruimte om nog op te komen voor de onafhankelijkheid van het Geloof." - Robert Lemm
-> ik vind het heel verrassend om te merken hoe het 'meest christelijke kongingspaar', degene zijn die de macht van de Kerk naar zich toetrekken en toch de illusie blijven wekken dat ze toestemming vragen aan de paus

"In 1484 wordt Tomas de Torquemada met goedkeuring van Rome benoemd tot inquisiteur-generaal voor heel Spanje. Daarmee is hij de eerste topambtenaar van het nieuwe koninkrijk. Rome mag alleen nog aandringen op clementie." - Robert Lemm

"Met de opvolging van Sixtus IV door Innocentius VIII stijgt de macht van Torquemada... Innocentius VIII verleent Torquemada de onbeperkte macht om binnen heel Spanje iedere verdachte op te sporen... In z'n laatste instructies regelde hij dat ieder inquisitie-tribunaal 2 inquisiteurs zou hebben : een theoloog en een jurist, daarmee het opkomende prestige van de rechten-studie voorziend." - Robert Lemm
->  op basis van dit boek, komt Torquemada over als een gelovige man die z'n best heeft gedaan om afvalligen te bestraffen maar ook probeerde om duidelijke regels af te spreken en rekening hield met de evoluties in de maatschappij 

"In Spanje was het gezag van Rome door de Katholieke Vorsten teruggedrongen ; onder hun opvolgers nam de rol van de pausen nog verder in betekenis af. De Heilige Stoel zou zich in de 16e eeuw proberen te handhaven door Spanje en Frankrijk, de 2 grootmachten, tegen elkaar uit te spelen. Naarmate de Kerk meer aan geloofwaardigheid inboette, begon men z'n hoop op de Staat te stellen... Het lot van mens en wereld leek voor het eerst van persoonlijke inzet en collectieve projecten af te hangen." - Robert Lemm
-> ik vraag me af hoe dit voor de 'gewone' burger moet zijn geweest : mannen van de Kerk lapten de wetten en leefregels uit de bijbel aan hun laars terwijl het koningspaar net heel vroom leefde, alleen maakten zij dan wel duidelijk dat de Paus niets over hen te zeggen had.. volgens mij werd een 'gewone' burger die zo'n gedrag zou stellen, opgepakt door de inquisitie..

"De ware godsdienst, waarvan Spanje als aardse speerpunt fungeert, is voor Mariana geen kwestie van 'geloof', maar van de 'rede'. Wie niet katholiek is,  is 'onredelijk' ; wie het gezag van Rome niet gehoorzaamt, is een ketter en moet desnoods met harde hand, onder het juk van de Waarheid worden gebracht ; niet tot meerdere glorie van Spanje, maar tot meerdere glorie van God. Filips II is slechts Z'n instrument en Rome slechts de gids om de stervelingen door dit tranendal naar de eeuwigheid te leiden." - Robert Lemm

"Kritiek op de Inquisitie moet men in de 17e eeuw, net als in de 16e, bij de vijanden van Spanje zoeken. En natuurlijk vooral bij de Hollanders. De 'Nederlandse historiën' van P. C. Hooft (1642) vormen het archetype van die kritiek en het vervolg op de Zwarte Legende... De ondervragingen en de martelingen worden als onmenselijk voorgesteld, de gevangenissen zijn 'vuil' en de gevangenen krijgen nauwelijks voedsel, "alle troost en bezoek, ja zelfs het zingen is als te verkwikkelijk in z'n alleenzijn verboden". Wie z'n ketterij afzweert, wordt beboet met het dragen van een 'sacco bendito' of 'gezegende zak', en verliest 'al z'n middelen'. Volhardt hij in het ontkennen, dan 'doemt men hem, ook al verklaart hij zich zuiver Rooms Christen, ten vure'. Het slachtoffer weet niet wie hem beschuldigt heeft, maar zo hij enige vijanden heeft dan 'kan hij daarnaar gissen en hen eventueel beschuldigen'. Slaagt hij er niet in te raden wie z'n vijanden zijn, dan blijft de vage getuigenis geldig. 'Het pijnigen geschiedt met bank, water en vuur, bij de toortse in een donkere kelder... De vonnissen worden afgesloten met een 'statie, alsof er heerlijke hoogtijd te houden waar. Vooraan, met plechtige pracht, gaan de papen, opzingend een heilig lied. Daarna worden de veroordeelden geleid, elk in een hooggeel roksken, beschilderd met zwarte duivelen. Hun hooft is bedekt met een papieren mijter, op de welke men een mensbeeld in het midden der vlammen, en rondom vliegende duivelen, geschilderd ziet'... Tot slot 'klimt men op een stellage, leest de vonnissen af en levert hen over aan de wereldlijke arm, met het verzoek zo min mogelijk bloed te vergieten. Zij die volharden worden levend verbrand, zij die hun geloof verloochenen worden eerst gewurgd'." - Robert Lemm
->  in alles is duidelijk dat het systeem was ontworpen om mensen te veroordenen en te straffen ; er was al langer geweten dat martelen niet leidt tot de waarheid maar dat feit werd graag 'vergeten'

"Wanneer individuen of volkeren hun godsdienst of 'geloof' verliezen, gaan ze meestal iets nieuws aanhangen. De 18e eeuw geeft een lappendeken van 'deel-geloven' te zien, zoals :
- de beschaving (bv. Montesquieu, Voltaire)
- de natuur (bv. Swift, Rousseau)
- de cultuur (bv. Lessing, Goethe)
- de rede (Kant)
- de kenbaarheid van het zintuiglijk universum (Berkeley, Hume)
- de zinloosheid van alles (Sterne, Diderot)
- de traditie (Johnson, Burke)
Bij elkaar opgeteld : de Verlichting." - Robert Lemm

"In Engeland en Holland (18e eeuw) had het profijtbeginsel de meeste vorderingen gemaakt. De godsdienst was teruggedrongen naar de marge van wat iedereen persoonlijk geloven wil. De Staat is gericht op materiële welvaart en laat particuliere ondernemers daartoe een zo groot mogelijke vrijheid. De sterken kunnen hun gang gaan, mits ze het algemeen nut of nationale belang geen schade berokkenen." - Robert Lemm
->  een scheiding van Staat en Kerk 'avant la lettre' 

"De Maistre wil 3 misverstanden met betrekking tot de Inquisitie wegnemen. Ten eerste was het Heilig Officie niet een kerkelijk, maar een staatsinstrument ; dit tegen Voltaire, die uit haat jegens de godsdienst de Kerk van machtsmisbruik beschuldigde. Ten tweede heeft de Inquisitie nooit martelaren gemaakt ; dit op grond van het kerkelijk dictum dat 'het vergieten van bloed' in strijd is met de christelijke leer. De Kerk liet de terechtstellingen dan ook aan de wereldlijke arm over. In hoeverre die houding te vergelijken is met die van Pilatus laat De Maistre in het midden. Ten derde werden alleen die ketters verbrand die gedurende een lange periode voet bij stuk hielden ; men kwam dus niet zomaar op de brandstapel." - Robert Lemm
->  of anders gezegd : hoe het verdraaien van woorden, het letterlijk nemen van begrippen en het vinden van uitvluchten, gebruikt worden om alles goed te praten

"Het bijzondere van het toneelstuk 'saint Joan' (George Bernard Shaw, 1924) is het inzicht dat genialiteit altijd door de omstandigheden en de heersende instituties wordt genekt. Het heeft geen zin om instituties van toen te veroordelen. Elke tijd heeft z'n eigen instituties. Ze zijn de uitvloeisels van wetten, en wetten maken van niemand een beter mens. Wetten zijn alleen bedoeld om het beest in de mens te betomen. Heiligen, zoals Jeanne d'Arc, hebben geen wetten nodig." - Robert Lemm

"De humanistische critici van de Inquisitie begrepen als 'historici' onvoldoende dat een aanval op het Geloof in de middeleeuwen gezien werd als een aantasting van het maatschappelijk lichaam waarvan iedereen deel uitmaakte. Ketterij betekende een naderbij halen van de Chaos, wat voor alle leden van dat lichaam nadelige gevolgen moest hebben. Pluralisme is een modern ideaal waarvan men de nadelen onvoldoende beseft. Het betekent in wezen dat we 'vreemden voor elkaar zijn', met alle gevolgen van dien." - Robert Lemm
->  het lezen van dit stuk kwam als een mokerslag ; ik denk niet dat ik het ontstaan van een inquisitie (heilig leger,  ..)  ooit beter heb begrepen : wie anders was/dacht/geloofde/.. was een bedreiging voor de samenleving als geheel (niet de godsdienst) want de samenleving had elk individu nodig en als mensen zich weg trokken, verviel de hele samenleving

"De zichzelf boven goed en kwaad verheffende supermens, de aan wanhoop verslaafde, de olympische kosmopoliet, de schijnheilige cynicus, de verstokte skepticus, de analyticus wiens operatiemes op de snijtafel nooit zoiets als een 'ziel' heeft aangetroffen, dat hele leger van overontwikkelde academische staatsdienaren die uit naam van de Inquisitie van Wetenschap, Cultuur en Vooruitgang iedereen die nog in God gelooft, weghonen naar de schroothoop van de Middeleeuwen, al die hoogmoedigen belichamen de 'faustische' mens die niet meer in Mefistofeles gelooft. De Inquisitie was eens bedoeld om het volk voor een dergelijke hoogmoed te vrijwaren. De moderne mens mag het zelf uitzoeken." - Robert Lemm

This is a very strange book to read : it starts with a small selection of different short stories but the more you read, the more they become connected to each other.

The ending of the book, reminded me a bit of 'the neverending story' : all stories must have an ending, all people must have a name and above all : we need to belief in magic and in ourselves.

Next, there will be a big selection of quotes from the book, accompanied by thoughts of me while reading it (so some ideas have been (dis)proved along the way... :

"The contemplation is thought to be silent, but of those who allow themselves to be locked away in the stone-walled room, some will realize that no one can hear them. They can talk or yell or scream and it violates no rules. The contemplation is only thought to be silent by those who have never been inside the room." - Erin Morgenstern
-> this makes me think about the question 'when a tree falls in the woods and there is no one to hear it fall, does it makes a sound ?
-> I wonder how many ideas / thoughts we have that are actually based on assumptions and only the ones who have the experience, know the truth but they don't tell, you'll need to experience it yourself

"Once the contemplation has ended they have the opportunity to leave their path. To choose another path or no path at all.
...
She had never liked her singing voice but in her captivity free of embarressment and expectation she sang, softly at first but then brightly and boldly. The voice that the echo returned to her ears was surprisingly pleasant." - Erin Morgenstern
-> I always love it when an author can describe a feeling and growth without needing to write down that this is what happened ; everyone in contemplation is stuck there with themselves and the question is (I think) if you are capable to spend time with yourself, get to know yourself, accept yourself without judgement ; can you follow the path to enlightment and find yourself or do you prefer ignorance

"Once her tongue has been taken and burned and turned to ash, once the ceremony is complete and her servitude as an acolyte officially begins, once her voice has been muted, then her ears awaken. Then the stories begin to come." - Erin Morgenster
-> I wonder why it is a secret that the bee is burned into their chest but not the taking of the tongue..  
-> I feel like this is almost the opposite of the time in contemplation : all she had, was her own voice and mind and now she gave that up willingly to become the 'ultimate' servant, living only in service of the stories without becoming a story yourself..

" "If it's a problem..." Zachary starts, though he trails off, hoping that she'll just let him take it. He feels oddly possessive about the book already." - Erin Morgenstern
-> I had to smile here : I absolutly know this feeling : when I find a book I want to read,  no one should try to take it away from me

"Because while the first part of the book is a somewhat romantic bit about a pirate, and the second involves a ceremony with an acolyte in a strange underground library, the third part is something else entirely. 
The third part is about him." - Erin Morgenstern
->  I loved this moment ! I had the same remarks as him while reading (will the story circle back to the pirate, is this a story within a story -> obviously the intention of the author) and then there came this 'neverending story'-moment where the story is about the one reading the book. I didn't see it coming and it really made me happy

"Zachary reaches the end of the page and turns it, expecting his story to continue but it does not. The narrative shifts entirely again, to something about a dollhouse." - Erin Morgenstern
->  I stopped reading here and was in shock, I truly thought his story would continue here.. and then I did something I almost never do but I turned the page to see whether the story would continue about him or not and stared strangely at the word 'dollhouse'... this book is written in such a good way of anticipating what readers will think and do

"No, not a library, a book-centric fantasia that Zachary missed his invitation to because he didn't open a painted door when he was eleven.
Apparently he went around looking for the wrong imaginary entryways." - Erin Morgenstern 
-> I felt really sad at this point.. it reminds me of all the people nowadays who wished there was something as receiving a school-invitation brought to you by an owl, as a hidden doorway to Narnia, as a secret garden,... so many of us who miss magic in our lives and are looking for it and we all are so often afraid we missed it..

"(To destroy the book, no matter how distasteful or offensive or badly written, is to fail the test.)" - Erin Morgenstern 
->  as I said : books are holy

"The door is delighted to be knocked upon after so long.
And the door - though it is mere pieces of what it once was - remembers where it used to lead. It remembers how to open." - Erin Morgenstern
-> I like this idea that every door has a fixed place to where it opens, as if the door and place are connected instead of the door changing it's destination whenever it is place in a new place
-> I've always wondered what happened with the families of those who fall into Wonderland.. do they forget they once had a daughter/son/.. who dissapeared ? Do they keep searching ? It makes a big difference if you are forgotten once you leave or if you are remembered

"Little distinguishes them from regular doors. Some are simple. Others are elaborately decorated. Most have doorknobs waiting to be turned though others have handles to be pulled.
These doors will sing. Silent siren songs for those who seei what lies behind them.
For those who feel homesick for a place they've never been to.
Those who seek even if they do not know what (or where) it is that they are seeking.
Those who seek will find.
Their doors have been waiting for them." - Erin Morgenstern
-> does this mean there is 1 door for 1 specific person ? Or can anyone use the door ? In case only 1 person can use the door, then it reminds me of a story Franz Kafka wrote, about all of us having a door to our destiny and if we fail to go through it, we 'used' our whole life in waiting for our destiny to happen
-> the doors all lead to the Starless Sea, does that mean you can use the doors to travel ?

"But the world is strange and endings are not truly endings no matter how the stars might wish it so." - Erin Morgenstern 
-> such a beautiful sentence..

The story of the love between Fate and Time and the horrible ending of Fate (being replace by Chance) is such a beautiful and sad and wise story. I love all these hidden stories withing the 'larger' story ; they feel like finding little gems in a crowded place..

" "Yes, I have questions," Zachary says, louder than he means to. "Who the hell are you, anyway ? Where did you comes from ? Why can't you do this yourself ? What's so important about this particular book and who are these people really and what did the mouse do with Fate's heart ? Who is Mirabel and at what point during all this covert activity am I allowed to go back to my hotel to get my face windows ? Eyeglasses. Spectacles." " - Erin Morgenstern 
->  I love how even with all these questions and anxiety that must be building up, he still wants to know the end of the story about Fate and Time ; unfinished stories always keep playing in my mind as well

"What are you doing ? a voice in his head asks and he doesn't have a good answer for it. Doesn't know what or why or even where, exactly, because he forgot to check the street sign on the corner. He could keep walking, hail a cab, return to his hotel. But he wants his book back. And he wants to know what happens next." - Erin Morgenstern 
->  I'm very much in doubt at this point : is Dorian really 'a bee' and is he testing Zachary and are 'the swords' in on this thievery ? Did 'the swords' become bad and do 'the bees' need to stop them from returning to the Starless Sea ? ...
-> I absolutly know the feeling of needing to know what comes next : even a 'bad book' I can not put aside but I need to finish since you never know what might happen

"But what Zachary cannot help but stare at are the doorless doorknobs hanging on either side of the hall." - Erin Morgenstern 
->  why would they collect doorknobs ? Do they try to close doors forever ? Are they hunting the people who can open doors and keeping the doorknobs as trophies ?

" "Do you know how simple it is to destroy a door made of paint ?"
"How simple ?"
"As simple as throwing more paint on it, and they always have paint." " - Erin Morgenstern 
->  is this why the walls in the alley to his house, had new paint on them all the time ?

I love the story of the key collector ; I love how he collects lost things (keys) and keeps them safe, not to keep them but to have them all gathered together so when someone is looking for a key they lost, they know where to go and look for it. He doesn't want anything in return, just : "It is my pleasure to help reunite you with your locked-away thing."

"He takes a book from one of the shelves, recalling a story that was probably a 'twilight zone' episode : so much to read and no eyeglasses. He flips the book open to a random page anyway and the printed words are crisp and clear." - Erin Morgenstern 
->  one of the things I truly miss, is no longer being able to read without glasses.. I loved the freedom of waking up and looking at titles and remembering stories, of just picking up a book and read instead of putting on glasses first, as if the glass creates an obstacle between my brain and the words..

"The girl spends one night, and then another. By the end of the second night she can see the ghosts again. By the third she has no desire to leave, for who would leave their home once they had found it ?" - Erin Morgenstern 
->  this is so beautiful and true.. one of the things so many people are looking for, is a place where we are safe, where we can be who we are,.. a place to call home and when you've been looking for it for so long, you don't want to leave for this gift is the greatest gift you can find and give yourself

"There was a knight, like the shining-armor type. Many people loved him but he never loved any of them in return and he felt badly about all the hearts he broke so he carved a heart on his skin for each broken one. Rows and rows of scarred hearts on his arms and his legs and across his chest. Then he met someone he wasn't expecting and..." - Erin Morgenstern 
->  this reminds me of a song by Natasha Bedingfield where she sings : "My skin is like a map of where my heart has been."... so much guilt and sadness and self-punishment for something that you can not change or force...

" "Do you want to know the secret to surviving once you've gone down the rabbit hole ?"
Zachary nods and Mirabel leans forward. Her eyes are ringed with gold.
"Be a rabbit," she whispers." - Erin Morgenstern 
-> is this what went wrong with Alice, why she left Wonderland : she remained Alice and didn't become a rabbit ?

"Book places tend to be more receptive to doors, I think it's because of the high concentration of stories all in one place." - Erin Morgenstern 
->  I guess this is true : not with real doors but with doors in our mind : the more stories we gather, the more stories we save, the more stories we know and the more we want to know and the more they all become connected, stories and people alike

How I loved the short story about the 2 travellers or the Moon and the Sun, depending on what name you want to give them. Waiting for eons to spent one day/night together (does time even exist without the Sun and the Moon ?). I love that the Moon loves the man as well, but she can not stay and she can not explain, she can only give him herself for a limited time

I love the Story Sculptor and I am so sad of what happened to her ; taking away an artist means of creating.. I guess she can still find a new way to create since she still has her imagination.. I wonder if this book is the Story she sculpted to hide the secret..

"Simon is an only child, his name inherited from an older brother who died at birth. He is a replacement. He sometimes wonders it he is living someone else's life, wearing someone else's shoes and someone else's name." - Erin Morgenstern 
->  it is such an aweful thing to do to a child ; you can not replace a dead child with a living one and by giving him his dead siblings name, they rob him from the chance to be who he is since they will always compare him to a made-up dream-version of a lost son.. he will never know (neither will his parents probably) if they also wanted him or only his brother...

" "It's nonsense," Simon declares. "You're playing at something. One does not simply dissapear for moments and claimnm to be vanished for months on end. Here, I'll show you." - Erin Morgenstern 
->  I love how the doors not only connect different places but also different times ; I guess the main thing that is needed, is that there books..

The ballad of Simon and Eleanor is such a heartbreaking story.. she has no memory of who she used to be, created a make-belief life and personality for herself and then finds love in the past, no possibility to go back in time once the door is closed.. I fell in love with someone from the past and after reading this story, I am so happy that we are not that far apart so Time can not keep us from being together (yet). 
I still wonder why Mirabel is the only one born down there and why this enchanting place dediced to name her that way.

"There are so many pieces to a person. So many small stories and so few opportunities to read them. "I would like to look at you" seems like such an awkward request." " - Erin Morgenstern 
-> such an intruiging way to describe a person but so very true 

" "I think people came here for the same reason we came here," Dorian says. "In search of something. Even if we didn't know what it was. Something more. Something to wonder at. Someplace to belong. We're here to wander through other people's stories, searching for our own. To Seeking." - Erin Morgenstern 
->  too many lost people and the more hectic time becomes, the more of us are lost and seeking... sometimes we belong at a place, sometimes we belong with another human

"...ever since the last time the painter was here, before she was ever called the painter, when she was just Allegra, a then young woman who found a door and went through it and didn't come back. Until now." - Erin Morgenstern 
->  I'm in shock : I had no idea she was an acolyte.. I thought she used to be a guardian who changed the way she thought 'keeping safe' ment..

"Why only the two of them are here in a room filled with loss and books. Why everything that was crumbling before is broken now and why only the floor seems to be repairable." - Erin Morgenstern 
-> this seems like words you can write on a tombstone.. so much sadness and not understanding and disbelief and..

I love the origin-story of the Keeper and Mirabel. I didn't recognize them in the story of the pirate but it makes sense now (I thought they were the Moon and Sun hence there is darkness at the Starless Sea). It is so beautiful that they keep ending up together (true love) and very heartbreaking that he keeps seeing her die.. I truly hope she'll find a way to change that so they can be happy together forever

"I used to be a rabbit. I'm not anymore. I don't need to be. It's never too late to change what you are, it took me a long time to figure that out." - Erin Morgenstern 
->  this has a very special meaning to me : my last name is partly the name we give to male rabbits ; I never liked my name and for the past years, I felt like it isn't mine anymore, I feel no connection to it

" "Thank you for seeing me when other people looked through me like I was a ghost," Eleanor says and an unexpected sob catches in Dorian's throat." - Erin Morgenstern 
-> I think this is the most beautiful compliment you can give someone 

" "We are the stars," he answers, as though it is the most obvious of facts afloat in a sea of metaphors and misdirections. "We are all stardust and stories." - Erin Morgenstern 
->  I am still very confused about how all the characters are linked to the stories and how some characters, I think, are more than 1 person and/or story

" "Changed how ?" Zachary says. Simon looks at him blankly. "How has the story changed ?" he clarifies, gesturing upward at the pages and the statues, worried by Simon's behaviour and even more concerned about the way everything keeps repeating and becoming more confusing when it should be getting clearer." - Erin Morgenstern 
->  at this point, this is exactly how I feel..

"But anyway, this hidden kingdom was kept alive in that magical fairy-tale way and in the same way that it would sing to people who needed to find it for sanctuary purposes it started whispering for someone to come and destroy it. The space found its own loopholes and worked its own spells, so it could have an ending." - Erin Morgenstern 
->  I never really thought about it but it does makes sense : everything needs to have an ending, it's what makes something (someone) valuable

Het boek gaat ervan uit dat elke maatschappij een 'eigen soort problematiek' oproept. De 'hoofdproblematiek' kun je dan ook zien als symptoom van wat er mis gaat in onze maatschappij. In onze Westerse samenlevingen hebben we vooral te maken met neurologische problematieken : borderlinepersoonlijkheid, adhd, autisme,..
De auteur geeft aan dat niet alleen de borderline-patiënt aan de kenmerken van de diagnose voldoet maar onze hele maatschappij. 

Hieronder vind je enkele citaten uit het boek, al dan niet aangevuld met persoonlijke bedenkingen :

"In de Verenigde Staten ben je als 'white middle class-er' niet meer mee met je tijd als je niet je persoonlijke 'shrink' hebt - een 'personal coach' mag ook - en bij ons kun je tegenwoordig geen krant meer openslaan of je leest er over burn-out, autisme, zelfmoord, depressie en ga zo maar verder." - Dirk De Wachter
->  labels zijn een mode-verschijnsel geworden ; je 'hoort' een diagnose te hebben om 'normaal' te zijn, om erbij te horen.. mensen die om erkende (echte) redenen een diagnose hebben gekregen, zouden in de meeste gevallen blij zijn als ze 'normaal' zouden kunnen zijn terwijl 'normale' mensen vinden dat er iets mis met je is als je geen diagnose hebt..  de wereld op z'n kop...

"En daar zitten wij dan. In een geïndividualiseerde, neoliberale, postmoderne maatschappij. Ieder van ons op z'n geïndividualiseerde, neoliberale, postmoderne eilandje. Mens naast mens naast mens. Met z'n allen bedolven onder het puin van de postmoderne, neoliberale individualistische explosie." - Dirk De Wachter
->  we hebben de illusie gekregen dat iedereen alles kan wat hij/zij maar wil, zonder dat we rekening willen houden met nature/nurture, zonder rekening te houden met persoonlijkheid en economische situatie, zonder...  we mogen niet meer zeggen dat iemand iets niet kan, we mogen mensen niet meer beschermen, we mogen ook niet meer helpen : iedereen moet alles zelf voor elkaar krijgen, alles zelf uitzoeken,... in naam is er nog een maatschappij maar in wezen kennen we onze buren niet meer, mogen vrienden en familie enkel kort en vooraf aangekondigd op bezoek komen en zitten we vastgekleefd aan onze schermen waardoor we zelfs in ons gezin niet meer aan echt contact toekomen

De cijfers van mensen met een diagnose stijgen, de cijfers van medicijngebruik stijgen terwijl heel veel 'natuurlijke' gevoelens en noden weggeduwd lijken te worden. 
1.Kinderen zitten thuis achter de computer, voor de televisie of op hun telefoon. Eens ze dan eindelijk eens buiten komen, heeft hun opgebouwde en onderdrukte energie een uitbarsting en krijgen ze opeens de stempel 'adhd' terwijl we vroeger gewoon (buiten) speelden en onze energie elke dag kwijt konden.
2. Het spelen van spelletjes op de computer, het bekijken van (korte) filmpjes op social media,.. leren onze kinderen niet meer hoe ze zich moeten langdurig concentreren. Online spelletjes leren hen niet dezelfde vaardigheden als gezelschapsspelletjes doen (beurt afwachten, verliezen, een spel kan lang duren,..) maar opnieuw, in plaats van onze focus te verleggen naar wat natuurlijk gedrag zou moeten zijn, krijgen deze kinderen een stempel.

Het woord 'verantwoordelijkheid' is een vies woord geworden : we willen alles mogen doen maar willen nergens verantwoordelijkheid voor nemen : vb. kinderen die slechte punten scoren op school -> dit zal wel aan de school, de leerkracht,.. liggen maar niet aan ouders die geen tijd hebben om naast hun kind te zitten als dit huiswerk maakt, niet aan ouders die hun kinderen niet voorlezen,...  we maken keuzes maar weigeren de consequenties, daarvoor zoeken we een schuldige : de maatschappij, de baas, en onze favoriet : een stoornis (want dan kun je het ons toch echt niet kwalijk nemen)

"In diagnostische termen volstaat het dat iemand 5 van de 9 borderline-kenmerken vertoont om het label opgeplakt te krijgen." - Dirk De Wachter
->  de auteur vergeet hier een heel belangrijk punt : de DSM geeft duidelijk aan dat alleen deze kenmerken hebben, onvoldoende is -> iemand moet er ofwel zelf last door ondervinden of z'n/haar omgeving moet er last door ondervinden. Veel mensen die zich herkennen in deze kenmerken, leven waardevolle levens waarin ze geen (grote) last ondervinden en ze hierdoor dus geen diagnose zouden krijgen

"Elke tijd heeft met andere woorden de patiënten die hij verdient, hoezeer de mens zich ook inspant om dat lot te ontlopen... Psychiatrie is de spiegel van de wereld waarin we leven. Patiënten zijn de symptoomdragers van een zieltebeeld waaraan een hele maatschappij lijdt." - Dirk De Wachter

"Er is enerzijds het streven naar individualiteit, de vanzelfsprekendheid van een individueel te bepalen levenslot, en anderzijds de blijvende hunkering naar geborgenheid. En dat levert ons de verlatingsangst op." - Dirk De Wachter
-> het gevecht tussen wat de samenleving ons zegt te doen en wat ons instinct ons zegt te doen (de mens is en blijft een kuddedier)

"Vroeger bracht men z'n kinderen frustratietolerantie (grenzen) bij, nu zijn we als ouders het alomtegenwoordige publiek van onze kinderen, en kan men zich afvragen hoe het met die (grenzeloos) verwende generatie in godsnaam ooit moet aflopen. Niet goed, als je de journaliste mag geloven :"Dat is wat we krijgen : ongelukkige en angstige dertigers met het narcisme en de hulpeloosheid van een kind." - Dirk De Wachter

"... (voorbeelden van kinderen die X dagen weg zijn van huis en met wie we continue contact willen hebben)  Verraadt dat geen gebrek aan vertrouwen ? Wat we in de psychoanalyse 'basic trust' noemen, basisvertrouwen dus ? Het lijkt wel of we met z'n allen zijn blijven steken in de kinderlijke verlatingsangstfase..." - Dirk De Wachter
->  waar een gsm ons 'vrijheid' had beloofd, zijn we nu nog meer gebonden (cfr. fomo (fear of missing out)

"Terwijl de plattelandscontext van weleer mensen een stevig sociaal vangnet garandeerde, waarop te allen tijden kon teruggevallen worden, levert de verstedelijking behalve heel veel luxe, comfort en welvaart voor velen, voor veel anderen een net op met evenveel mazen als draden die ze bijeenhouden, waardoor nog veel meer mensen dan vroeger nu met honderdduizenden tegelijk door die mazen vallen. Eenzaamheid, zowel fysiek als psychisch, is misschien wel het cruciale probleem van de westerse wereld in de moderne tijd." - Dirk De Wachter

"Kinderen groeien op met de illusie dat geluk perfect bereikbaar is, hier en nu, via een object dat gekocht kan worden. Instant geluk. Verlangen is verboden, een tekort schept onbehagen, alle aandacht gaat naar onmiddellijk genieten. Snel verveeld raken is daar een gevolg van, samen met constante katers. Als 'het' niet voldoet, schaft men zich gewoon een volgend object aan. De geliefde wordt op dezelfde manier benaderd. De volgende partner zal wel het perfecte geluk en het perfecte orgasme opleveren. Het neoliberalisme zadelt ons op met het idee dat genot de leegte kan vullen." - Paul Verhaeghe

"... door 'liefde' uit te roepen tot het centrale thema van de man-vrouw-/ man-man-/vrouw-vrouwverbinding, is onze relationele werkelijkheid een stuk brozer geworden. De relaties zijn intenser geworden - we stappen samen in de boot 'omdat we elkaar graag zien' - maar tegelijkertijd ook instabieler : zodra 1 van de 2 zich niet meer houdt aan de ongeschreven basisregel dat liefde het fundament is van het samenzijn, is het ethisch en maatschappelijk volstrekt aanvaard dat de boot naar de kant wordt gestuurd en er iemand uitstapt." - Dirk De Wachter

"Zo zijn relaties 'consumptiegoederen' geworden en dus inwissel- en vervangbaar. In een relatie is bijgevolg enkel nog aandacht voor de 'goede dagen' ; de 'kwade dagen' mogen er niet meer zijn, en toch heeft iedereen er. Maar als die er dan aankomen, kopen we een nieuwe relatie. Is het dan verwonderlijk dat veel koppels van nu nog maar weinig draagkracht hebben ?" - Dirk De Wachter

"Er is een nieuw type mens ontstaan. Hij is grof en dik. Hij lapt de verkeersregels aan z'n laars, hij scheldt z'n medemens uit, hij zal iedereen laten weten dat hij hier op aarde is. Oorzaak : de propaganda van het genot. Alles moet leuk en lekker zijn. " - H. J. A. Hofland
-> het belangrijkste in ons leven, is 'ik' : gemeenschap en samenleving zijn secundair geworden ; de 'voor wat, hoort wat'-mentaliteit. Let op, egoïsme is niet altijd slecht maar waar de slinger vroeger door kon slaan in 'dit is hoe wij het als samenleving doen', slaat hij nu door naar 'dit is wat ik (niet) wil'

 "Het leven 'moet' leuk zijn, relaties 'moeten' leuk zijn... en wanneer het niet leuk is, dan is het in onze opdracht van zelfcreatie en zelfrealisatie noodzakelijk om zelf en individueel een andere beslissing te nemen. We 'moeten voor onszelf zorgen' en 'het leven voor onszelf leuk houden'. Genieten is in dit verhaal niet enkel de nieuwe moraal geworden, het is ook ieders plicht." - Dirk De Wachter

" 'Als mensen het normaal vinden dat ze soms geen zin in seks hebben, kopen ze er ook geen pillen voor. Dus moet gezorgd worden dat ze het niet normaal vinden.'... Nochtans is het af en toe niet-hebben van zin in seks even normaal als je niet elke dag even stralend voelen, niet elke dag even gelukkig zijn in je relatie, niet op elk moment zin hebben in het opzetten van een lachend gezicht, en ga zo maar verder... Maar als we verdergaan zoals we bezig zijn, is al het hierboven opgesomde straks abnormaal. En in een nog iets verdere toekomst kun je voor elk van de opgesomde tegen dan als 'stoornis' geklasseerde aandoeningen een pilletje krijgen. Het einde van de normaliteit heeft z'n intrede al gedaan..." - Dirk De Wachter
-> we zijn vergeten dat een emotie die iedereen heeft, normaal is, dat gevolgen ervaren na bepaalde gebeurtenissen, normaal is,... 'normaal' is vies woord geworden...

"Wat wel nieuw is, is dat de gradatie van geweld waarmee al deze dingen gebeuren steeds toeneemt, dat geweldplegers steeds driester te werken schijnen te gaan - zich van geen grens of eindigheid meer bewust ? - en nog : dat het in steeds meer gevallen steeds moeilijker wordt een duidelijk motief voor de geweldfeiten te vinden : ze lijken onvoorspelbaar en komen als het ware out of the blue." - Dirk De Wachter
-> gewenning aan geweld door het vaker zien / ervaren ervan in films, spelletjes en media ? Een gevolg van het makkelijker vinden van wapens ? Een gevolg van het 'beter' worden van wapens waardoor ze kleiner worden en een groter bereik hebben ? Een overmaat aan stress en druk en boosheid die na vele jaren onderdrukt te zijn, bij een zoveelste druppel ontploft ?

"Het is waarschijnlijk waar dat we niet iedereen in de samenleving kunnen integreren, maar we moeten wel mikken op zoveel mogelijk mensen. Niet door al wat fout loopt zwaar te sanctioneren, maar door ons te bezinnen over waar we met z'n allen mee bezig zijn, door na te denken over het functioneren van de maatschappij,  door stil te staan bij wat er maakt dat de laatste tijd steeds meer mensen niet meer mee lijken te kunnen, dat meer en meer mensen ontsporen of vrijwillig afhaken." - Dirk De Wachter
-> de zorgsector wordt nog steeds niet serieus genomen : we moeten mensen helpen maar we krijgen er de mogelijkheden niet voor : ellenlange wachtlijsten door een tekort aan personeel, hoge werkdruk, lage lonen (in vergelijking met andere jobs waar gelijke eisen worden gesteld), geen vanzelfsprekend vrije weekends, stress en daarbovenop : ondankbaarheid vanuit de maatschappij 

"Deze 'nieuwe' daders (zinloos geweld  hooliganisme) hebben geen doel meer : ze overvallen geen bank voor het geld, ze verdedigen niet een geloof zoals terroristen doen. Ze geven uiting aan de zinloosheid van hun bestaan, en paradoxaal genoeg geven ze er op die manier ook zin aan : door uit te halen, trekken ze de aandacht. Het cynische is dat het werkt. Ze zijn op slag wereldberoemd." - Dirk De Wachter

"... een postmoderne samenleving als de onze schept de illusie dat alles mogelijk is voor iedereen. Iedereen kan president worden : "Yes, we can !". Maar dat is natuurlijk niet waar. Er zijn schijnbaar geen grenzen meer. En als men dan toch op een grend botst, wekt dat zoveel agressie op dat men ontploft !" - Dirk De Wachter

"De vraag wie of wat wij zijn, is een fundamentele vraag. We leven in een tijd vol tegenstellingen, waarin er door toedoen van de technologie geen afstand meer bestaat en er door het samensmelten van economieën ook geen grenzen meer bestaan. Maar de plaats van het individu in die geïndividualiseerde wereld is wankel. De traditionele gemeenschapsbanden met het land, met godsdienst en cultuur raken los, hoekstenen als het gezin vallen uit elkaar. De gevoelens daarover zijn dubbel. Aan de ene kant is het onmogelijk er niet een bevrijding in te zien van alle beklemmende conformismen die de traditie en de religies ons oplegden ; aan de andere kant voelen steeds meer mensen zich alleen en onveilig in een wereld die steeds groter en vreemder wordt." - Stéphane Hessel

"We stellen ons de vraag welke veranderingen aan de grondslag liggen van dat algemeen verspreide toegenomen gevoel van 'stuurloosheid' of 'gebrekkige plaatsbepaling' - onduidelijke identiteit dus - dat de moderne mens zo kenmerkt. We schuiven er 5 naar voren :
1. Het verdwijnen van traditionele sjablonen
2. Het vervagen van sekserollen
3. De dwingende alleenheerschappij van mode, lifestyle, looks en design
4. De dominantie van beelden en het gebrek aan woorden
5. De 'dood' van de mens als subject
Met als gevolg : al wat in de voorbije tijden bijdroeg tot het uitzetten van de lijnen van iemands identiteit, is nu verworden tot een vage zone, een diffuus gebied. Het wegvallen van grenzen betekent in de eerste plaats vooruitgang, want een grens is beperkt, maakt de actieradius kleiner enz. De globalisering heeft de landsgrenzen doen vervagen, de bijne totale individuele vrijheid is in de plaats gekomen van de beknotting van de menselijke ontplooiing. Er zijn voor iedereen nu meer kansen dan ooit, alles ligt als het ware voor het grijpen, kinderen hebben een overmaat aan keuze in alles... onze kinderen groeien op met het beeld en in de overtuiging dat iedereen beroemd, mooi, slim, rijk kan worden en carrière kan maken. Je bent er zelf verantwoordelijk voor, ook als je faalt." - Dirk De Wachter
->  ja en nee : er worden geen grenzen meer gesteld, kinderen mogen en moeten alles, opvoeden is vervangen door 'vriend worden van' maar we nemen geen verantwoordelijkheid : als er iets fout gaat, ligt het aan iets of iemand anders, als het goed gaat, ligt het aan ons ; doet me een beetje denken aan hoe alle goeie dingen aan God geweten werden en alle slechte dingen aan de duivel ; god en de mens zijn nu hetzelfde geworden, sinds het verval van het geloof 

"De afwezigheid van fond, van basis, van basic trust is een kenmerk van de postmoderne hedendaagse westerse samenleving : de hedendaagse mens gaat z'n gevoel van leegte proberen te compenseren door prikkels van buiten uit op te zoeken, steeds meer, steeds straffere... De kickcultuur ontstaat daar waar de basic cultuur ontbreekt. Helaas maakt het overmatig zoeken naar impulsen van buitenaf het gevoel van leegte almaar groter." - Dirk De Wachter

"Dat affectlabiliteit samenhangt met een falend zelfbeeld blijkt bijvoorbeeld uit het allesoverheersende belang van hoe we eruitzien en hoe we bij onze medemensen overkomen, waarbij 'wie wij echt, in de diepte zijn' als vraag minder gesteld wordt. Daarmee samen hangt een dodelijke fascinatie met het jonge lichaam." - Dirk De Wachter
-> sociale media (internet in z'n geheel) doet hier ook geen goed aan : we tonen een heel eenzijdig (al dan niet gefabriceerd) beeld van onszelf aan de buitenwereld ; er is geen ruimte meer voor negatieve (zwaardere) gedachten of gevoelens, alles moet vrolijk en oppervlakkig en vooral mooi zijn. We kroppen heel veel op, hebben sneller en meer nood aan hulp om te leren dat het ok is om je ook (eens) somber te voelen

"Onze affectlabiliteit is heel bipolair geworden. We zoeken naar kicks, het moet steeds meer, en we gaan daarin steeds verder. Gewone dingen komen niet meer binnen, de zogeheten banaliteit is te allen prijze te vermijden. En dat terwijl de hang naar zoveel stimuleringen uiteindelijk slechts leidt tot.. leegte, en de daaruit volgende nog grotere hang naar nog meer stimuleringen, met nog grotere leegte als onontkoombaar gevolg." - Dirk De Wachter

"Vele psychiatrische studies wijzen erop dat depressies toenemen. Men is van mening dat depressie een breinstoornis is, die medicamenteus gecounterd moet worden. De stelling van dit boek is : malcontentement is ons probleem, niet zozeer depressie. Wat aan de basis ligt van zoveel miserie, is eenzaamheid, zinloosheid, affectlabiliteit en een gebrek aan frustratietolerantie. En dat is louter medicamenteus niet op te lossen." - Dirk De Wachter

"Het tijdperk 'seks is toegelaten', dat op het tijdperk 'seks is verboden' volgde, is via het tijdperk 'op impulsieve seks rust nog weinig taboe' vrij snel ontaard en omgeslagen in een tijdperk dat 'seks is verplicht' heet." - Dirk De Wachter
-> waar het vroeger normaal was om te wachten met vrijen tot de huwelijksnacht, wordt er nu vreemd gekeken als een tiener nog maagd is, laat staan als iemand van middelbare leeftijd nog maagd is. Jongeren (kinderen) beginnen vroeger en vroeger aan seks en hebben door de eenvoudige toegang tot pornografie, ook een vertekend beeld van wat vrijen inhoudt..

"Middelengebruik in het algemeen en alcoholgebruik in het bijzonder, zijn al langer mainstream geworden. Het gebruik van alcohol is zo goed als 'onontkoombaar' voor wie een sociaal leven wil leiden. Impulsief middelengebruik is nu de cultuur, en niet langer de afwijking. En de binge drinkers of comazuipers worden steeds jonger." - Dirk De Wachter
-> tegenwoordig lassen we 1 maand per jaar in waarin we allemaal ons best doen om geen alcohol te drinken .. en niemand die bang wordt van het feit dat mensen (niet alleen jongeren) trots zijn op het feit dat het hen is gelukt om dit een maand vol te houden..

"In de opvoeding van onze kinderen hellen we steeds meer over naar het zo weining mogelijk ingrijpen in hun wereld. De emancipatie van het kind is enorm doorgeschoten, we leggen veel te sterk de nadruk op zelfstandigheid, maar vaak is dat een excuus om niet te hoeven ingrijpen. Op andere gebieden houden we ze dan weer klein, door hen de hele week van hot naar her te blijven vervoeren, ook al zijn ze oud genoeg om zichzelf te verplaatsen." - Dirk De Wachter
-> 'lui ouderschap' : we doen vooral zaken die gemakkelijk zijn, namelijk de praktische zaken (die ook heel duidelijk zijn voor de buitenwereld) maar als het gaat over het echte opvoeden, waarden en normen en regels meegeven en toepassen, dan haken we af

"Wie een profiel aanmaakt op een sociale netwerksite, daarbij een foto uitkiest, nadenkt over het soort informatie dat hij/zij wil delen en met wie, selecteert welke van z'n/haar bezigheden publiek mogen worden gemaakt en welke niet, creëert dus een zo positief mogelijk beeld van zichzelf, een 'wensvolle' identiteit, ook wel een 'hoped-for possible self' genoemd. In de virtuele wereld kun je wel mooi zijn, blits, jong,.. je wordt letterlijk een illusoir zelf, een gedissocieerde nepidentiteit." - Dirk De Wachter

"In games, op facebook en in andere virtuele werelden en netwerken nemen we een virtuele identiteit aan, doen we ons vaak voor als iemand anders, soms heel bewust. Voor sommigen heeft de virtuele wereld meer werkelijkheidswaarde dan de echte wereld, hij krijgt zelfs meer emotionele waarde toebedeeld. Internetcommunicatie (mailen, iets posten op een blog, maar ook het eenvoudige sms'en en misbruikfenomenen als cyberpesten) is behalve een snelle manier van communiceren niet zelden een manier om op een weinig engagerende manier de confrontatie met z'n emoties te ontlopen. Zo dreigen we via het verlies van contact met onze emoties ook dat met de realiteit te verliezen." - Dirk De Wachter
-> we geven vrijwillig onze identiteit op om een eenzijdige persoonlijkheid te creëeren. We stappen af van complexiteit, van negativiteit, van alles wat niet geliefd is en hierdoor verliezen we contact met onszelf. Als wij niet meer weten wie wij zijn, hoe kunnen we dan een ander toelaten ? Hoe kunnen we dan functioneren in de wereld ?

"Niet de omvang van de gebeurtenissen zelf, maar de ruimte die de media eraan geven, bepaalt de grote van de impact die ze hebben op het bestaan." - Dirk De Wachter
-> niet langer 'als een boom valt in het bos en niemand is er om het te horen, maakt hij dan geluid' maar : als de media er geen of slechts beperkt aandacht aan geeft, gebeurt het dan wel echt ? Is het dan echt wel zo erg als we vreesden ? De media speelt hier ook in op ons gesprek aan concentratie en onze nood aan nieuw en anders : over een oorlog/hongersnood/.. wordt slecht een beperkte tijd gerapporteerd, na verloop van tijd zijn wij, de kijkers/lezers, het nieuws beu en willen we iets anders. Dat anderen lijden weegt niet op tegen onze verveling...

"Kort door de bocht misschien, maar wel interessant als denkpiste. Net zoals het laten aanbrengen van lichaamsversierselen de mainstream-vorm van automutilatie aan het worden is, kunnen we euthanasie beschouwen als de mainstream wordende variant van suïcidaliteit." - Dirk De Wachter

"... het valt niet te ontkennen dat steeds meer mensen die zich slecht in hun vel voelen naar de chirurg stappen (de 'andere' die moet tussenkomen) om het onmiddelijke 'couperen' van hun lijden door te snijden (mutileren), een behandeling die zij veruit verkiezen boven het langetermijnwerken bij een psycholoog of een psychiater. " - Dirk De Wachter 
-> " I want it all and I want it now." - Queen ... we zijn liever lui dan moe..

"Iedereen heeft het recht om te beslissen over z'n eigen leven ? En dus ook over z'n eigen dood ? Is er een verschil tussen euthanasie bij ondraaglijk fysiek lijden en bij ondraaglijk psychisch lijden ? En wanneer is lijden ondraaglijk ?" - Dirk De Wachter
-> we beweren respect te hebben voor het leven, maar horen de dan ook geen respect te hebben voor de dood ? Wie zijn wij dat wij een ander mogen verplichten om door te gaan met leven ? We laten onze huisdieren inslapen als ze ziek zijn maar onze geliefden moeten aftakelen ? Ik begrijp dat dit een gevaarlijke lijn kan worden maar als we ook hier zorgen dat er voldoende gesprekken zijn, dat er voldoende alternatieven en therapieën worden aangereikt, waarom zou iemand die niet wil leven, zelf het heft in handen moeten nemen en dit op een vreselijke manier moeten doen ipv omringd te worden door geliefden, een waardig afcheid te krijgen en vredig in te kunnen slapen ?