Τίτλος: Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ Συγγραφέας: Édouard Louis Εκδόσεις: Αντίποδες Κατηγορίες: contemporary, LGBTQAI+ Content warnings: homophobia, child abuse, bullying, emotional abuse, physical abuse, alcoholism, racism, xenophobia animal abuse
Ξεκινώντας αυτό το βιβλίο συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι αυτή την ιστορία την ήξερα. Όχι επειδή είχα ξαναδιαβάσει το βιβλίο ή επειδή ο συγγραφέας την έχει κλέψει από κάπου, αλλά επειδή είναι η ιστορία σχεδόν όλων των φίλων μου. Άκουσα αυτή την ιστορία για πρώτη φορά όταν ήμουν 18-19 χρονών και 13 χρόνια αργότερα την έχω ακούσει και διαβάσει δεκάδες φορές με διάφορες μικρές παραλλαγές.
Θα έλεγε κανείς ότι την έχω συνηθίσει πια, αλλά αυτή η ιστορία δε συνηθίζεται και δε χωνεύεται με τίποτα. Πόνεσα για τον Εντύ όπως πόνεσα και για τους φίλους και γνωστούς όταν μου μίλησαν για το bullying που βίωσαν στην παιδική και εφηβική τους ηλικία τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι.
Ο Λουί μας βυθίζει στον εφιάλτη ενός παιδιού που μεγαλώνει στην επαρχία της Γαλλίας, σε ένα φτωχό χωριό απ'αυτά που νιώθεις ότι δεν έχουν ούτε παρελθόν ούτε παρόν. Είναι όλα ένα στάσιμο τώρα που δεν έχει καμία εξέλιξη. Ένας τόπος όπου τα όνειρα πεθαίνουν. Μια απ'αυτές τις κοινωνίες όπου αν τύχει να διαφέρεις γίνεσαι στόχος. Ο Εντύ είναι ο μεγαλύτερος στόχος γιατί είναι ομοφυλόφιλος. Κι όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις ιστορίες, οι άλλοι το ξέρουν αυτό πολύ πριν τον ίδιο κι εκείνος αναγκάζεται να μάθει ποιός είναι υπό το δικό τους πρίσμα.
Αγωνιούσα αλλάζοντας κάθε σελίδα ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά η ιστορία θα αλλάξει, ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν με ένα μαγικό τρόπο που φυσικά δε συμβαίνει ποτέ. Ο Εντύ, όπως και όλοι οι Εντύ αυτού του κόσμου καλούνται να παλέψουν με - πολύ πραγματικά - τέρατα τα οποία θα έπρεπε να είναι τα στηρίγματα και οι σύμμαχοι τους στη ζωή. Μαθαίνουν να μισούν την ίδια τους την ύπαρξη και συχνά είναι οι μόνοι που μπορούν να σώσουν τους εαυτούς τους από αυτή την κατάσταση.
Σε αυτό το βιβλίο, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ αυτοβιογραφίας και μυθοπλασίας, ο Εντουάρ Λουί αποτυπώνει με εξαιρετικό τρόπο αυτή την εφιαλτικά ρεαλιστική ιστορία. Αυτό ήταν μόλις το πρώτο του βιβλίο και ανυπομονώ να διαβάσω και τα υπόλοιπα.
Αυτό το βιβλίο είναι από αυτά που έχουν γραφτεί για να μου αποδείξουν ότι, όσο κι αν λέω ότι δε μου αρέσουν τα romance stories, ο καλός συγγραφέας μπορεί να με κάνει να λιώσω από cuteness.
Μέσα σε μόλις 150 μικροσκοπικές σελίδες, ο Austin Chant μας χαρίζει μια απ' τις πιο γλυκές ιστορίες που έχουν γραφτεί ever. Και όχι μόνο αυτό, αλλά καταφέρνει να μας παρουσιάσει σημαντικές δυσκολίες που βιώνουν τα τρανς άτομα στον εργασιακό τους χώρο.
Ο Kieran είναι από τους χαρακτήρες που τους λατρεύεις από τις πρώτες σελίδες και το romance εξελίσσεται αργά και σταθερά. Ναι,το βιβλίο είναι μόλις 150 σελίδες, και παρόλα αυτά ο συγγραφέας δεν έχει γράψει μια από αυτές τις ιστορίες που οι χαρακτήρες ερωτεύονται με το που βλέπουν ο ένας τον άλλο, τις οποίες δε μπορώ με τίποτα να διαβάσω. Έξτρα points στο συγγραφέα για την ερωτική σκηνή. Λόγω του ότι τα περισσότερα βιβλία με τρανς χαρακτήρες είναι young adult, δεν υπάρχει representation σε αυτό τον τομέα. Χαίρομαι που ο Chant δε δίστασε να τη γράψει.